Ik hoef geen kennis om een mening te hebben!

Cees Hamelink, emeritus hoogleraar internationale communicatie:

“In de aanloop naar genocide kun je vier fasen onderscheiden. Het begint met onrust en agressie, die al dan niet bewust gecreëerd wordt. Vervolgens wijs je een groep aan die hiervoor verantwoordelijk zou zijn. Vervolgens ga je die groep dehumaniseren; je toont aan dat ze tot een ander moreel universum behoren. Ten slotte roep je op tot afslachten, vaak met de rechtvaardiging dat het uit zelfverdediging is, omdat als jij het niet doet, zij het zullen doen bij jou.”

Dit citaat komt uit dit artikel van Eric van de Beek.

In welke fase Nederland, en het grootste deel van het eens zo respectabele ‘westen’, zich bevindt kan iedereen zelf bedenken. Interessanter is het ons af te vragen hoe we hier zijn belandt. Links zal zeggen dat het rechts was en vice versa. Dat is voor hen die graag binnen die kaders denken en, juist zij die binnen die kaders denken zijn het gewillige gereedschap van hen die graag met dit soort vuren spelen.
We worden in een genocide gemanipuleerd. Het zijn slechts enkelingen die zich afvragen hoe dit is gebeurd. Zowel de linkerkant als de rechterkant is gaan radicaliseren en de discussie lijkt steeds meer te polariseren omdat ieder spoortje van historisch besef en een daarop gebaseerd wereldbeeld volledig afwezig is.

Tolerantie was een Nederlands handelsmerk dat tot op het bot uitgemolken is vanuit de linkerkant van de samenleving. We zijn mensen in Nederland gaan importeren omdat wij zogenaamd het vuile werk niet zelf wilden doen. Daar ging het mis. De eerlijkheid gebiedt dat de staat en procenten met geïmporteerde arbeid de salarisontwikkelingen wilden remmen. Niemand wilde voor het geboden salaris de toiletten schoonmaken. Op een vrije markt dien je dan meer te betalen met de groei van schaarste. De vrije markt dicteert de prijs en, dat past niet in de gedachtengangen van de corporatistische staat.

Nederland heeft goedkope arbeid geïmporteerd. Eerst vanuit het zuiden van Europa, daarna vanuit Turkije en Marokko kwam daar vlot achteraan. Daarna gingen de sluizen echt goed open, aangejaagd door oorlogen. Steeds meer mensen sloegen op vlucht en, na het zien van de beelden stonden we met open armen aan de grens.
De werkeloosheid steeg en de overheid vond de positieve discriminatie uit. Een geweldig idee van links om de in zijn eigen gemeenschapje terug getrokken allochtoon de samenleving in te trekken. Dit tot terechte ergernis van de werkeloze autochtoon die nu gesubsidieerde concurrentie kreeg op de arbeidsmarkt.

We moesten tolerant blijven toen uitkwam dat de kinderbijslag naar Marokko verdween voor de zorg van kinderen waarvan het bestaan dubieus was. We moesten de vrijheid van religie bewaken met de acceptatie van minaretten. De overlast die dit teweeg bracht leek aanvankelijk geen argument, waarmee alweer de positieve discriminatie de getergde Nederlander zijn gevoel voor gerechtigheid verder aantastte.
Uiteindelijk kregen we 9/11. Dit evenement heeft ons bekend gemaakt met de excessen die leiden tot religieus fanatisme. Ongeacht wie de verantwoordelijkheid voor deze gebeurtenis op zich had moeten nemen, is de radicale Islam als dader aangewezen. De wereld verkeerde in een shocktoestand.

Vlak na 9/11 werd Afghanistan binnengevallen. Deze oorlog werd gelegitimeerd met de geweigerde uitlevering van één man. Dat de bewijzen voor het daderschap van Bin Laden ontbraken maakte de geschrokken wereld niets uit. Overal doken video’s op waarin de sharia wetgeving in actie te bewonderen was. Met afschuw hebben we gezien hoe vrouwen, homo’s en overspeligen onaangename straffen ondergingen. Zoveel repressie had geen internationaal recht nodig om democratie te dicteren aan een achterlijke cultuur.
De Moslims voelden een onderdrukking groeien en radicaliseerden in het geloof. Dit bevestigde natuurlijk wat we al dachten te weten, waarmee de polarisatie tussen Islamieten en ongelovigen een groeispurt maakte. De linkerkant van de samenleving joeg de sentimenten nog extra aan door Moslims in de slachtofferrol te blijven duwen, terwijl ze nooit een vuist hebben gemaakt tegen het oorlogsgeweld waaraan die mensen werden blootgesteld.

Uiteindelijk bleek Fortuyn Nederland goed getemperatuurd te hebben. Nederland wil zich niet aan de Islam aanpassen en zowel links als de ‘beschaafde’ rechterkant begonnen Fortuyn te demoniseren als racist. Met de moord op Fortuyn zijn de sentimenten tegen de Islam alleen maar gegroeid. Nog steeds kon die overheid niet toegeven dat de multiculturele samenleving heeft gefaald. Een hoop culturen passen zich aan de Nederlandse aan. Deze culturen zorgen zelfs voor een verrijking van de wat grijze Nederlandse opvattingen en gebruiken. Veel Islamieten scheiden zich echter af van Nederland in Nederland. Ze leven in kleine enclaves, spreken niet de taal en ontvangen een uitkering.

De multiculturele samenleving kent slechts één stroming die matig lijkt te passen. Vanuit links is er nooit bij deze immigranten op aangedrongen zich aan te passen en heeft zelfs regelgeving geïntroduceerd die autochtonen discrimineerde. Ze zijn met beleid geknuffeld terwijl ze weinig ondersteuning kregen zich aan te passen. Ze zijn op een voetstuk gezet hetgeen terecht als een bevestiging voelde, ook al is die bevestiging volledig onterecht.
Vervolgens is er nog een hele groep Islamieten die wel zijn geïntegreerd zoals we dat verwachten maar, die groep neemt geen deel aan de discussie. Deze groep bevindt zich tussen twee vuren en wordt steeds meer gedwongen een kant te kiezen.

Rechts heeft nu namelijk een muil gekregen en het geluid van jarenlange frustratie blijft schallen. Links gooit nu constant met termen als racisme om de polarisatie volmaakt te houden en de Moslim stroomt binnen met steeds meer radicale individuen die nu het Midden-Oosten verlaten.
De oorlogen daar hebben tal van mensen op de vlucht doen slaan. Links wil ze allemaal opnemen en rechts wil niemand meer. Geen van beide kanten willen kijken naar wat die vluchtende mensenmassa veroorzaakt heeft. Geen van beide kanten wil erkennen dat ook het Nederlandse beleid richting het buitenland hierin een schuld te erkennen heeft. Sterker nog, we hebben onlangs in het Midden-Oosten nog gebombardeerd om ons solidair te tonen met onze westerse bondgenoten.

Het gehele beleid en retoriek van jaren uit beide kampen brengt ons nu in een explosieve situatie. Zowel links als rechts hebben dit vuurtje samen aangejaagd en als dit vuur weer uit is, krijgt het nationalisme de schuld. Dat dit nationalisme tot bloei komt is de schuld van een falend beleid en dat falen lijkt vooropgezet. Het is geen toeval, als je nog verder terugkijkt in de geschiedenis dat we zijn aangekomen op dit punt. De oorlog tussen individuen misschien wel miljarden levens kosten.
Gezien het feit dat het verschil tussen links en rechts hoofdzakelijk uit retoriek bestaat, kun je niet anders concluderen dan dat deze polarisatie decennia van planning kent. Zowel de radicale Moslims als de nationalisten laten zich bespelen als violen van een macht die de gehele wereld wil herstructureren. Daarom heeft de ECFR “social engineering” tot haar lievelingsterm gekozen. Daarom wil de EU de sluizen openzetten en daarom is men als de dood voor lieden als Putin en Trump.

Het wordt lastig deze beweging 180 graden te laten keren. Straks krijgen we daar nog een lading rechts-extremisme uit Oekraïne bij. Ze zullen door de EU gesubsidieerd wapentuig meenemen en misschien daarmee het lont in dit kruitvat ontsteken.
Zo wordt de olie door de EU en eigen regering op het vuur gegooid en de vraag is of we tolerant genoeg zijn om niet te worden meegezogen in een oorlog van haat en nijd die tot stand is gebracht door eigen overheden.
Deze maatschappij wordt verder uitgehold door allerlei subfracties die nu opstaan. Iedereen wordt tegenwoordig onderdrukt en die onderdrukking wordt gevoed door hun eigen gedrag. Dieptepunt van deze beweging was te vinden in de anti Trump demonstraties waar zich onderdrukt voelende vrouwen pleiten voor Sharia wetgeving onder een luid Allah Akbar geroep. Met dat soort idioten, lijkt de verdeling in de samenleving een nieuw diepte punt bereikt te hebben. De logica is compleet zoek en zonder logica is oorlog nooit voorkomen.

Norbert Pols